Odmiana nazwiska Bicke w języku polskim

Dzień dobry,
noszę niemiecko brzmiące nazwisko, zakończone na literę -e – Biecke. Czy w języku polskim można powiedzieć: Poleć panu Bieckiemu zrobienie wykazu?
Uważam, że forma właściwa w ww. zdaniu powinna brzmieć: panu Biecke. Będę wdzięczny za pomocną odpowiedź i wyjaśnienie.
Dziękuję i pozdrawiam

Cezary

Odpowiedź PJ:

Nazwiska zakończone na -e odmienia się jak przymiotniki rodzaju nijakiego (np. łatwe) oprócz narzędnika i miejscownika. Nazwisko Biecke [wym. bike] przybiera następujące końcówki: łatwego – Bieckego (M., B.), łatwemu – Bieckemu (C.). W narzędniku i miejscowniku wyjątkowo będzie to końcówka -em (a nie -ym): z Bieckem, o Bieckem.  Coraz częściej nazwiska zakończone na -e (także na -o), zwłaszcza obce, nie są odmieniane. Zazwyczaj wynika to z obawy przed popełnieniem błędu. Dopuszcza się zachowanie postaci mianownikowej tylko wtedy, gdy pojawia się ona z odmienionym imieniem lub innym wyrazem, np. Poleć Cezaremu / panu / profesorowi Biecke zrobienie tego wykazu.

Piotr Zbróg, IFP UJK

<< Powrót